அவர் முதன் முதலாக ஶிர்டிக்கு வந்தபோது, யாரும் அவரை அறிந்திருக்கவில்லை. அவர் ஒரு பழைய மசூதியில் தங்கி, தியானத்தில், நாமசங்கீர்த்தனத்தில் மற்றும் பக்தர்களுடன் உரையாடலில் காலத்தை கழித்தார். அந்த மசூதியை அவர் "த்வாரகாமாயி" என அழைத்தார். அங்கேதான் எண்ணற்ற அதிசயங்கள் நிகழ்ந்தன — நோயாளிகள் குணமடைந்தனர், துன்பங்கள் நீங்கின, மனங்கள் அமைதியை அடைந்தன.